We vertrekken vanaf de Heuvel met mooi fietsweer. In Udenhout worden we op een terras aangesproken door ene 'Ludo' die ons vraagt waar we heen gaan. Als we vertellen dat we misschien wel naar Santiago gaan wordt hij helemaal enthousiast. Hij was pas terug, hij liet ons zijn bruine fietsbenen zien en gaf ons nog enkele bruikbare tips. Nadat onze 'Ludo' vertrokken is besluit de fietsleiding toch maar om richting IJzeren Man te gaan omdat daar een picknickplaats is ingericht voor ons. Na een rustige en zeer appetijtelijke picknick vertrekken we met de zon hoog aan de hemel naar Den Bosch, om het terras van de Keulse Kar achter de St.Jan achtereenvolgens uit te roepen tot tijdelijk Steunzolen-domein. 
Op de terugweg worden we dorstig en zijn door de zon getekend, net echte wielrenners. De hoge temperatuur speelt de organisatie parten, de koelboxen zijn leeg en er wordt dan ook snel besloten om een pompstation te overvallen (in de positieve zins des woords) om de dorstigen te laven. In Oisterwijk wordt een van de plaatselijke vetkotten nog even verlost van zijn voorraad ijsjes om op deze wijze het tempo van de fietsers nog wat op te schroeven om de in het vooruitzicht gestelde ijskoude versnaperingen bij het Tribunaal op het terras niet de kans te geven om ze ook maar een graad in temperatuur te laten stijgen.
Dit is een verslagje van een van de vele oergezellige fietsevenementen van de Steunzolen, velen hebben we er gehad en er zullen er nog meer volgen. Ps. Gelukkig zijn we onze 'Ludo' niet meer tegengekomen anders had hij ons vast verteld dat we een ietsje pietsje omgereden waren!
Om de aaltij lege kas te spekken zèn de beroemde en wilde wildbingoo’s ötgevonde.
Mistal de zondag veur de Kerst. Ze begossen zö wè om twee uur, en ze duurde de hille aagtermiddag, dè kon toen nog.
Alle Steunzolen mosse koome, ut liefst méé dur jong en aonhang, hoe meer méénse hoe liever.
De éérste jaoren was ut mist wild wè ge kont winne: Irste raaike vol; un kiep mee duuzend vlieguren Twidde raaike vol; un kiep mee veul vlieguren Derde raaike vol; kiepen of unne haos of kenèèn. Nao un paor jaor is ök de prikblok gekome, die hadden Ton en zun jong in mekkaare gemaokt. Want unne prikblok koopen dè was sönde. De prèèze van de prikblok waren dezelfde as van de bingoo; kiep, kiep en nog us kiep. Dur waaren in dieje tèèd Steunzolen die un kiepen- of wildzaok konde starten.
Nao ènnigte jaoren is daor zuutjes aon vèrraandering in gekoomen, op aondringe van Lien, die zörgde veur aandere prèèze. Er kwaam, in plots van kiepen, veur de irste raaikus, kèèrsen, kerstbollen of un kersttöffellake. Ut was mistal iets wè nie kos bedèèrve. Hoofdprèès un paor flesse draank in un maand of un kerststuk van Jan. Dè koste òk nie veul. Suuper hoofdprèès, dè was un frèètpakket. Daor zaat van alles in, mistal frèètwèèrk wè nie aon bedèèrf onderheevig waar. Soms konde daor tot Paose mee vort. De prikblok wier vort gekocht, en ut paaste zun prèèze òk aon. As unne geldprèès op oew nummerke viel, dan wier mee 
gepaaste aondrang gemaont om nog us te prikke, dè was om de kas te spekken. As ge om 2 uur begost, en ge waart om 6 uur tös, dan waarde vruug. Oew portemeneej leeg, en oewe blaos vol. Ge naamt altij iets mee naor höös, mistal veul koppènt, mar leut dè wu hadden ….. Dè héé heel veul jaoren geduurd bij Pas Buiten en Brandpunt.
De bingoo en de prikblok zèn dur nog steeds,maar na bij ut Tribunaal. Jan zörgt nog steeds vur blomme. De prèèze zèn aongepaast en ge heurt nog steeds wir niks verdomme ……….. Niks veraanderd, allèèn de mèènse ……….
Dat bowlen een wat ongewone sport is, in die zin dat niet zo heel veel mensen die sport beoefenen, merk je pas als je in een niet-bowling omgeving vertoeft. Zoals bijvoorbeeld op je werk. Zo bij de koffie wordt dan wel eens een ander onderwerp te berde gebracht dan het werk zelf, vooral als er vlaai bij de koffie is. Dan vraagt een niet geheel op de hoogte zijnde collega wel eens: en, … doen jij en je vrouw ook iets aan sport ?! Om dan meestal meteen zelf uitvoerig en omstandig te gaan verwoorden hoe goed hij is in zijn "simpele" sport. Als hij dan na vijftien minuten zijn vraag herhaald heeft, kun je antwoorden:
Ja lezers, u leest het goed, dit verhaaltje gaat over het succesvolste bowlingpaar van de Steunzolen; ze speelden volgens ons vroeger al en wel in de tijd dat ze verkering hadden. Hij en die kleine karakterbowlster winnen al jaren op rij, we wachten dan ook geduldig tot de prijzenkast van de muur afvalt in hun huiskamer want dat ding puilt uit van de Steunzool bowling trofeeën. Als u nu denkt dat de andere Steunzolen bij de eerstkomende bowlingmiddag de strijd aangaan om eens een keer van dit koppel te winnen dan is het antwoord neen, dat doen we niet. Het is veel leuker om ze nog een keer te laten winnen zodat de prijzenkast gegarandeerd van de muur afkomt, dan laten ze het verder uit hun hoofd om maar te blijven winnen. Beste lezer, ik dank u voor het lezen van dit al dan niet ware verhaaltje, ik heb dit geschreven om mijn A4 velletje vol te krijgen, ik kan namelijk de bowling in twee regels omschrijven. Bowling Steunzolen: altijd een goede sfeer, voor opa en oma, kleinkinderen, kinderen en alle anderen, ze zijn er allemaal. Kortom gewoon klasse.
