Sjoert daor, de Steunzolen  bestaan al ruim vijf en vijftig jaor !!!

Als medeoprichter van de carnavalsvereniging de Steunzolen wil ik graag enkele impressies geven van de start van onze vereniging.Vóór 1960 gingen wij als jonge enthousiaste carnavalsvierders naar Den Bosch, Bergen op Zoom of naar Limburg.In Tilburg waren de burgemeester en de pastoor zeer eensgezind in hun oordeel dat het niet betamelijk was om in de “Schonste stad van et land” zo’n zedeloos feest toe te staan.Maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan en ik was een van de jongelingen die het carnaval in zijn hart gesloten had.

Dus  toen er voorzichtig in Tilburg gestart werd met carnaval was ik daar uiteraard bij. In mijn herinnering was dit bij van Broekhoven op het Smidspad waar de “Grashoppers”  een gezellig deuntje carnavalsmuziek ten gehore brachten.

Ook ging ik in die tijd regelmatig biljarten bij “Kras”.  Dit café lag op de Heuvel tegen de overgang  van het spoor aan. Daar vonden ook de eerste afspraakjes met het andere geslacht plaats in de weinstube van het café. Wij noemden deze weinstube de kieteltuin. En tegenover Kras was een cafetaria waar wij na afloop van het cafébezoek of van onze carnavalsuitstapjes naar Den Bosch nog even wat gingen eten en bijkletsen.  Uitbater van het cafetaria was Toon van Dongen.

Toon was afkomstig uit Bergen op Zoom en was vol van carnaval. Enkele jaren later opende midden op de Heuvel Toon café Extase en werden wij zijn trouwe klanten. Het Carnaval in 1961 werd gedeeltelijk nog in Den Bosch gevierd maar ook bij Extase zat de carnavalsstemming er al goed in.  “Der zit schot in”  dus meteen na dat geslaagde carnaval werd in maart rondom het biljart bij Toon onze carnavalsvereniging opgericht. Aangezien Toon erg bevriend was met een orthopedische schoenmaker konden wij niet om de naam “Steunzolen” heen. In 1962 werd onze eerste prins: Orthopeus de 1e benoemd.

Het eerste carnavalsjaar was nog in besloten kring maar wij waren natuurlijk niet tevreden voor openbaar carnaval in Tilburg van start kon gaan. Daarom werd er een proces verbaal uitgelokt door met een open Landauer toch de straat op te gaan. 

Er werden ook gekostumeerde voetbalwedstrijden gehouden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de steunzolen zitting namen in het “comité stadscarnaval Tilburg”  en een van de elf commissieleden werd. Zij dienden bij de gemeente een verzoek in om een optocht te mogen houden. De vergunning werd 5 februari 1965 gegeven en de Steunzolen waren uiteraard ook met een wagen present tijdens deze eerste officiele optocht.

En er volgenden nog meerdere optochten waarbij de Steunzolen akte de presence gaven. Maar de Steunzolen  hebben zich vooral tijdens de optochten onderscheiden door de begeleiding van de stoet en doen dit nog steeds vol overgave. Intussen zorgde Toon  dat er in Extase een eigen muziekkapel tijdens het carnaval optrad. Dit waren de Grasmaaiers onder de bezielende leiding van Louis van der Heijden.

De Steunzolenfamilie was zeer kinderrijk, dus werd er al snel gezorgd dat ook de kleintjes niet vergeten werden. Het kinderkarnaval  was een ieder jaar terugkerend feest waarbij het achterzaaltje van Extase een middag alleen voor de kinderen was. Wie kent niet het lied “Abbaka” waarbij naast zingen ook de nodige buig – en strekoefeningen gehouden werden tot vermaak van groot en klein.

Maar het was niet altijd “Zwèège en wèès kèèke” bij onze vereniging. Er werd heel wat strijd geleverd tussen de penningmeester en de uitbater over de verdeling van de kosten. Ook hebben wij zelfs eens een penningmeester gehad die er met de kas vandoor ging. Ook het feit dat Toon zijn eigen klanten binnenhaalde en als het vol was de leden in de kou bleven staan was een terugkomend  heikel punt tijdens de vergaderingen waarbij de emoties vaak hoog opliepen. Maar als dan eenmaal het Karnaval weer was losgebarsten was het dringen bij de deur.  Er werden zelfs pasjes uitgereikt maar als je niet op tijd was kon het zijn dat je achter in de rij stond en maar mocht hopen dat Toon je zag en je alsnog  binnen kon komen.En binnen was maar net binnen want de carnavalsvierders hingen bijna met de voeten buiten. Biervaten aan de kant als hang-steun- of zitplaats en natuurlijk voor de rest de beentjes van de vloer en als het feest ten einde was werd er gezamenlijk opgeruimd en had Toon die een fervent visser was altijd voor ons nog wel een visje in de pan liggen of kregen wij een heerlijke stamppot.

En dan was er het jaarlijkse ritueel van het dweilen in de binnenstad; Ammol op sjaanternel! Te voet en onder aanvoering van Toon werd met ut dwèèlorkestje voorop allereerst koers gezet naar café Havenzicht en vervolgens naar de slager op de Heuvel waar iedereen worst kreeg. Daarna was de Heuvelstraat aan de beurt en werd natuurlijk een bezoek gebracht aan V&D en de HEMA,  wat ons niet altijd in dank werd afgenomen. Ons laatste bezoek gold de Mesco waar Toon Jongbloets ons gastvrij verwelkomde  en de kinderen verraste met versnaperingen en ballonnen. Onze tocht eindigde natuurlijk weer bij Extase waar het feest weer werd voortgezet tot in de kleine uurtjes en tot slot kregen wij  het “Askruisje”  van Toon want de Vasten was inmiddels al lang begonnen.

De Steunzolen zijn inmiddels de kinderschoenen ontgroeid.”We zèn fréét op ons èège”! Nog steeds zijn wij een bloeiende vereniging en is het goed toeven in “Tribunaal” waar carnaval elk jaar weer een bruisend feest is.  Nu na ruim 55 jaar carnaval kan ik met een gerust hart nog steeds zeggen:

DE STEUNZOLEN………DèS KRèK WèK Wô

Ad Schuurmans
Erelid CV De Steunzolen